Na Spiszu nr 2 (83) 2012 r.
24
dyrektor. Kolejny
awans zależał od
okresu pracy oraz
od dobrej opinii
zawodowej.
W Krakow-
skiej Wytwórni
Surowic i Szcze-
pionek przepra-
cowałem 37 lat,
awansując kolej-
no przez wszystkie
stanowiska pra-
cy do stanowiska
dyrektora włącz-
nie. W produk-
cji pracowałem 11
lat a na stanowisku
dyrektora 26 lat
/do emerytury/.
W opisie mojej pracy zawodowej pominę szczegóły tech-
nologiczne stosowane w produkcji licznych preparatów dia-
gnostycznych i szczepionek profilaktycznych, leczniczych.
Zwrócę jedynie uwagę na rozwój i zmianę urządzeń produk-
cyjnych umożliwiających hodowlę dużej ilości bakterii, ich
obróbkę, oraz sporządzanie i konfekcjonowanie gotowych
preparatów w warunkach sterylnych. Pojawienie się laminar-
nych boksów, tanków (fermentorów), odpowiednich filtrów
powietrza umożliwiło pracę sterylną bez konieczności prze-
bywania w boksach wyjaławianych lampami kwarcowymi,
w kapeluszach ochronnych, w okularach chroniących wzrok,
w sterylizowanej w autoklawach odzieży ochronnej.
W Pracowni Anatoksyny Błoniczej, w Pracowni Szcze-
pionki Krztuścowej, w Wydziale Szczepionek Bakteryjnych
przepracowałem pięć lat. W tym czasie zaprojektowałem
i wykonałem kilka ulepszeń w metodach produkcyjnych
zgłaszając je w formie wniosków racjonalizatorskich, któ-
re zostały przyjęte i wdrożone do produkcji, opracowałem
technologię produkcji nowego, liofilizowanego preparatu
dla dzieci pod nazwą Lactobif, który ordynowano dzieciom
pozbawionym mleka matki, w celu uzupełnienia flory bak-
teryjnej występującej w mleku matki.
Po pięciu latach pracy na stanowisku asystenta i starsze-
go asystenta, zgodnie z zakładowym regulaminem, zostałem
awansowany na stanowisko kierownika Pracowni Oczysz-
czania Surowicy Przeciwtężcowej a następnie powierzono
mi kierowanie Oddziałem Preparatów Krwiopochodnych
produkującym preparaty z krwi zwierząt. Krew do produkcji
pozyskiwano z miejskiej ubojni. Ostatni mój awans w dzia-
łach produkcyjnych dotyczył mianowania na stanowisko kie-
rownika Wydziału Preparatów Organopochodnych. W tym
wydziale produkowano lek z serc wołowych i wieprzowych
– Cytochrom c, stosowany u górników jako utleniacz krwi
po zawałach chodników węglowych.
W 1958 roku po ciężkiej chorobie płuc – gruźlicy zmarł
mój ojciec. Został pochowany na cmentarzu w Maciejow-
cach /obecnej dzielnicy Popradu/ na Słowacji. Uczestniczy-
łem w Jego pogrzebie.
W roku 1965 ówczesny dyrektor Krakowskiej Wytwór-
ni Surowic i Szczepionek BIOMED porzucił pracę i przez
Jugosławię z żoną i synem uciekł do Republiki Federalnej
Niemiec a stamtąd do Szwajcarii, gdzie został zatrudniony
w firmie farmaceutycznej CIBA. W ten sposób zwolniło się
stanowisko dyrektora w WSS- BIOMED.
Zjednoczenie BIOMED powierzało tę funkcję ko-
lejno dwom osobom, które po krótkim czasie rezygnowa-
ły z pełnienia obowiązków dyrektora. Po rozmowach z kil-
koma kolejnymi kandydatami, którzy nie uzyskali aprobaty,
zgłoszono do Zjednoczenia moją osobę. Byłem tym mocno
zaskoczony, ale po rozmowach z dyrektorem zjednoczenia
i przedstawieniu moich warunków objęcia funkcji ustalili-
śmy, że po rocznej obserwacji mojej działalności na stano-
wisku po dyrektora nastąpi ostateczna decyzja czy zostanę
mianowany na dyrektora WSS. Po mojej rocznej, owocnej
pracy na stanowisku p.o. dyrektora ,zostałem w maju 1966
roku mianowany na dyrektora Krakowskiej Wytwórni Suro-
wic i Szczepionek- BIOMED. Jak już napisałem wcześniej,
funkcję tę pełniłem przez 26 lat ,do przejścia na emeryturę
po przepracowaniu 37 lat w jednym zakładzie pracy, który
z ul. Lubicz przeniósł się na Wolę Justowską do nowych bu-
dynków wzniesionych przy Alei Sosnowej 6.
W okresie zatrudnienia, zgodnie z ówczesnym zwycza-
jem, wstąpiłem do Związku Zawodowego Pracowników
Służby Zdrowia. Zostałem wybrany do składu Rady Zakła-
dowej. W Radzie Zakładowej pełniłem funkcję szefa komisji
kulturalno – oświatowej. Do zadań tej komisji należała rów-
nież troska o warunki wypoczynku pracowników. Z tego ty-
tułu brałem udział w organizowaniu Ośrodka Wypoczynko-
wego nad Jeziorem Narie na Mazurach w miejscowości Żabi
Róg. Pełniłem tam też społecznie, w ramach własnego urlo-
pu, rolę kierownika Ośrodka. Pracownicy wypoczywający
Zajęcia z chemii, Uniwersytet Jagielloński, 1954 r.
Przed Uniwersytetem Jagiellońskim, Kraków
1953 r.
Ludzie
Na Spiszu
