Na Spiszu nr 2 (83) 2012 r.
30
Dnia 10 czerwca 2012r. mieszkańcy wioski
i zaproszeni goście zgromadzili się licznie w koście-
le pod wezwaniem Wszystkich Świętych w Kacwi-
nie. Takie dni to szczególne święto dla parafii, a za-
wdzięczamy je jednemu człowiekowi. To ksiądz Jan
Wodziak był bohaterem tego dnia, bowiem wtedy
sprawował swoją pierwszą Mszę Świętą w swojej
rodzinnej miejsco-
wości – Kacwinie.
Ksiądz Jan, uro-
dzony w 1968r.,
jeszcze jako osoba
świecka, przebywał
w wielu miejscach
w Polsce i za grani-
cą, zanim odnalazł
odpowiedź na pyta-
nie, jaki plan wzglę-
dem niego ma Bóg.
Ostatecznie wybrał
drogę kapłaństwa.
Ksiądz Jan Wodziak
ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Or-
chard Lake w Stanach Zjednoczonych, a w miej-
scowości Paterson – stolicy diecezji - został nie-
dawno wyświęcony, dokąd ma być posłany jako
duszpasterz.
Kapłan przybył „zza wielkiej wody” do Kacwi-
na, aby również jego rodzice – Teresa i Jan Wodzia-
kowie, rodzeństwo z rodzinami, krewni, przyjacie-
le, znajomi i pozostali kacwinianie mogli cieszyć się
wraz z nim z przyjęcia sakramentu kapłaństwa.
Wspomnianego dnia w niedzielne przedpołu-
dnie ksiądz Jan, otoczony wieńcem z igliwia w asy-
ście rodaków w odświętnych, ludowych strojach, ra-
dośnie kroczył do kacwińskiego kościoła, a mieszka
naprzeciw niego. Powitany w świątyni przez dzieci,
młodzież oraz dorosłych rozpoczął Mszę Świętą.
Po nabożeństwie dziękował kapłanom – kacwiń-
skim proboszczom, których Bóg postawił na jego
drodze, za wsparcie, rady i modlitwę. Błogosławił
osobiście również wszystkim przybyłym na uroczy-
stą liturgię Słowa Bożego.
Niech Bóg - Wszechmocny Stwórca śle bło-
gosławieństwo dla Księdza Jana Wodziaka, niech
go wspiera w decyzjach przez wszystkie lata jego
duszpasterskiej posługi i obdarzy zdrowiem i po-
trzebnymi łaskami.
bem
Nowy Kapłan z Kacwina
„Stwórz o Boże we mnie serce czyste
i odnów we mnie moc ducha”
Ps 51,12
Tatry, moje Tatry
Ojcizno Górola
Ino śmierz mie ceko
Kie jek od wos z dala
Ino śmierz mie ceko
Kie jo wos nie widzym
Płakołbyk jak dziecko
Ino sie wos wstydzym
Tatry, moje Tatry
Widok w dziyń i w noci
Serce leci granióm
Myśli po uboci
Biyda Górolowi
Kie potraci owce
Kie se Ojcowizne
Puści w rynce obce
Tatry, moje Tatry
Wrócym sie du domu
Chycym za ciupage
Nie dóm wos nikómu
Bukowina Tatrzańska 1985-1991. Wieloletni działacz i członek zespołu
„Podhale” w Bukowinie Tatrzańskiej. Dzięki jego inicjatywie w 1991 tere-
ny włączone do Zakopanego i gminy tatrzańskiej (m.in. Głodówka, Łysa
Polana, Morskie Oko, Dolina Pięciu Stawów) wróciły do gminy Buko-
wina Tatrzańska. Członek: Zarządu Spółdzielni Kulturalno-Oświatowej
Dom Ludowy w Bukowinie Tatrzańskiej 1959-1992; Rady ds. Społecz-
ności góralskiej przy Tatrzańskim Parku Narodowym 1981-1989, Związ-
ku Podhalan 1965-. Odznaczenia: Medal 40-lecia PRL, odznaka „Zasłu-
żony działacz ruchu spółdzielczego”, złota odznaka Banku Gospodarki
Żywnościowej, złota odznaka „Za zasługi dla spółdzielczości bankowej
im. F. Stefczyka”, odznaka „Za zasługi dla gminy Bukowina Tatrzańska”,
odznaka „zasłużony działacz kultury”, odznaka „zasłużony dla przedsię-
biorstwa elektromontażowego przemysłu węglowego”, złota odznaka „Za
zasługi dla województwa nowosądeckiego”, „Złoty Krzyż Zasługi”, medal
„Za długoletnie pożycie małżeńskie”.
Pokłon Tatrom
– Franciszkowi Chowańcowi
Suchowianowi dedykujym
Boze mój, pomogoj
W tym postanowiyniu
Woda w górak sumi
Gazda siedzi w ciyniu
Siedzi se i patrzi
Na Tatry kochane
Słónecko zachodzi
Pole pochnie sianym
Tatry, moje Tatry
Jak jo wos rod widzym
Lody malinowe
Wiatru halne iskry
Kłaniajóm sie Tatry
Bacóm i juchasóm
Co swoje owiecki
Na Rusince pasóm
Pozdrowiyły Tatry
Góroli i Ceprók
Niyk im słónko świyci
Na wiek wieki wiekók.
Ludzie
Na Spiszu
